Актуелности

Kraj RS: Otimanje “Ljubije” i “Alumine” je ubijanje entiteta; Dosje iz Arhiva: Kako je opljačkan “Birač”

Admin1
Decenijska kontrola većeg dijela pravosudnih organa, koju je preferirao Režim Milorada Dodika, obila se o glavu najviše Republici Srpskoj.
Tužioci i sudije, uljuljkani zaštitom Dodika&Režima i Instrukcijom – Ništa po pitanju privrednog kriminala Ne Raditi, doveli su do situacije da zločinačke organizacije i Klanovi haraju ovim entitetom i gotovo nesmetano otimaju zadnje resurse naroda.
Samo u takvoj situaciji moguće je da RS ostane bez “Alumine” (kako stvari stoje – ostaće) i da mešetar Evgenij Zotov, za kojeg se ne zna ni ko je niti odakle je, ali se zna da ima snažne veze sa Međunarodnim Podzemljem dođe u priliku da se dokopa rudnika “Ljubija”. I to uz pomoć Režima.
Ukoliko RS ostane bez “Alumine” i “Ljubije” to je njen kraj, jer će dva Regiona potpasti pod direktnu kontrolu Mafije, koja se nalazi izvan granica BiH. I koja je nemilosrdna i brutalna.
Oba ova slučaja pokazuju krah institucija, njihovo konačno poništenje, a da li su rudari ili, pak, radnici “Alumine” u stanju sami odbraniti ove firme, vrlo je diskutabilno. Skepsa je, po tom pitanju, jedina prava ocjena.
Zločin nad zločinima
Obje ove firme, i “Alumina” i “Ljubija”, imaju poslovni kapacitet koji se mjeri milijardama maraka (kako u ovom trenutku, posebno u godinama koje dolaze) i njihovo amputiranje od RS/BiH, na način na koji se to čini, predajom Klanovima, znači uništenje budućnosti, primarno građana RS, posredno svih u BiH.
Pokušaj njihovog otimanja je zločin nad zločinima.
Ovakav ambijent stvoren je višegodišnjim neradom svih institucija, njihovim poltronskim/sluganskim/klijentelističkim odnosom spram vrha Režima: povezivanjem sa Klanovima, čiji su vojnici brojni visoki funkcioneri, što neskriveno rade za interese Mafije…
Krivaca je mnogo, a među najvećim su oni iz pravosudnog sistema, koji je svojim nedjelovanjem i omogućio razmahivanje Klanova i otimanje svega vrijednog.
Nisu ovi procesi počeli juče, već, u slučaju firme “Birač”/“Alumina”, traju više od decenije. Za sve to vrijeme otvorene pljačke, otimačine, pranja para, brojnih drugih velikih prevara, koje su izrodile oticanje milijarde maraka iz firme “Birač”, odnosno 1,7 milijardi KM (prema javnom priznanju Režima), kada se svemu pridoda i ugašena Balkan Investment Banka, nije donesena nijedna jedina sudksa presuda, kojom bi bio kažnjen bilo ko od odgovornih. Nije ni mogla biti donesena, jer nije bilo ni optužnica.   
Tužilaštva su fikcija, Sudovi su servis Klanova
Tužilaštva jesu fikcija, a Sudovi servis Klanova i takva ocjena  nije preoštra, već predstavlja Stanje Stvari u pravosuđu BiH/RS.
 
Ne postoji značajan predmet privrednog kriminala, koji su pravosudne institucije riješile, tako što su kaznile odgovorne, ali postoje bezbrojni predmeti prvirednog kriminala, koji su oravosudne institucije efikasno riješile u korist Kriminalaca.
To je već postalo Sveto pravilo, a dešavanja oko procesuiranja pljačke milijardu maraka iz firme “Birač”, samo su jedan u nizu dokaza za navedene tvrdnje.
Svetlanka Bijelić je tužilac Republičkog javnog tužilaštva Republike Srpske, Posebno odjeljenje za korupciju, organizovani i najteže oblike privrednog kriminala. Bijelićeva je prije toga bila tužilac Specijalnog tužilaštva RS, koje je ukinuto.
Svetlanka Bijelić zadužena je i da istraži neka od teških kriminalnih djela počinjenih u fabrici “Birač”; Radi na njima godinama, ali epiloga nema.
U stvari, epiloga na određen način ima, jer je zbog nerada Svetlanke Bijelić sada ugrožena “Alumina”, koju pokušava da otme Međunarodni kriminalni Klan, sastavljen od onih koji su pljačkali “Birač”, potom Beogradskih ajkula i ovdašnjih pirana.
Da su Svetlanka Bijelić i njene kolege, zadužene za tu fabriku i pljačku milijardu maraka koja se u njoj desila, radili svoj posao, danas ne bi svjedočili javnom otimanju “Alumine”, od koje zavisi život Zvorničke regije.
Međutim, nisu prstom mrdnuli, a Klan se vratio i potpomognut pojedinim visokim funkcionerima RS krenuo u otvorenu otimačinu i uništenje dijela BiH/RS.
Da li je Svetlanka Bijelić dio  širokog fronta paralelnog pravosuđa koji je doveo do blokade računa “Alumine” i nezakonitog/kriminalnog pokušaja preuzimanja fabrike? Direktno nije, ali indirektno, svakako, jeste, jer je svojim neradom doprinijela opisanom negativnom razvoju situacije.
Šta su radile i šta rade pravosudne institucije RS i BiH? Ništa, sem što, mahom, štite pripadnike Režima, pa su tako “zaboravili” da procesuiraju odgovorne za kriminal od milijardu maraka; Čak nisu reagovali ni na krađu najmanje 16 miliona KM kredita IRB-a; U krađi su učestvovala i lica koja sada aktivno sudjeluju u novom otimanju “Alumine”. 
MUP RS, Uprava krim policije RS, podnijela je, prije nekoliko godina, više krivičnih prijava protiv nekoliko domaćih i litvanskih državljana, ali, do do današnjeg dana nismo vidjeli ni jednu optužnicu tužiteljice Svjetlanke Bijelić.
Nije ništa uradilo ni bijeljinsko tužilaštvo pod palicom Novaka Kovačevića, al o tome uskoro opširnije. 
Otimanje 20 miliona KM od IRB-a
U otimačini 20 miliona KM kredita IRB-a, datog povezanoj firmi “Birača”, učestvovao je značajan broj domaćih protagonista i osoba, koji su imali svoje uloge u svim pljačkaškim procesima Vladimira Romanova, nekadašnjeg vlasnika firme “Birač”. Oni su radili i za “Aluminu”, a danas su u funkciji Gordana Pavlovića, vasnika firme “Pavgord”, preko koje se otima “Alumina” i Zorana Stevanovića, načelnika Zvornika, koji tu otimačinu javno podržava.
Fond za razvoj i zapošljavanje RS (dio IRB) i “Energolinija” (firma povezana sa “Biračem” i tada pod kontrolom Litvanskih vlasnika) su 10.05.2012. godine zaključili Ugovor o kreditu od 19,4 miliona KM; Namjena je bila rekonstrukcija kotlova “Energolinije”, bitnih za proizvodne procese “Alumine”.
IRB je pare pustio odmah, i to cijeli iznos. Naravno, isparile su za manje od jednog školskog časa, mahom u Litvaniju. 
“Energolinija” je, nakon dobijanja navedenog kredita, zaključila nekoliko štetnih i fiktivnih ugovora sa “Biračem” i njenim kćerkama firmama “Aluminom”, i “Mehanikom”, kako bi se prikrila krađa kreditnih sredstava. 
“Energolinija” je sa “Biračem” zaključila Ugovor o transferu znanja i iskustva (know-how) u iznosu od 2.063.200,00 KM (navodno ustupanje znanja i iskustva u izradi projekata za rekonstrukciju kotlova), kao i Ugovor o izvršenju posla za iznos od 700.000 evra, kojim se “Birač” obavezuje da izradi projekte za koje je prije nekoliko meseci ustupio znanje i iskustvo?!
Posao izrade projekata je povjeren trećim licima, stvarnim izvršiocima poslova: 
-Elvaco Bijeljina za iznos od 473.000 KM, 
-IRMA project sistem doo Beograd, Srbija za iznos od 70.000 KM, 
-PJSC „Engineering Centar EMALJANSK“ iz Rusije za iznos od 871.000 KM, 
-CENTRO-GAS Novi Sad, Srbija za iznos od 134.000 KM.
Sa firmom “Birač” zaključeni su i Ugovor za isporuku i montažu u iznosu od 503.000 evra i Ugovor o kupoprodaji u iznosu od 760.000 evra. 
Izvlačenje novca
Osnovni smisao Ugovora o tranferu znanja i iskustva, kao i povezanih ugovora, je isključivo bio da se na nerezidentni račun “Birača” u Litvaniji iznesu višemilionski iznosi; Jednostavnije rečeno, da se pokrije krađa. 
U kreiranju ovih ugovora učestvovala je Sonja Rubež, pravnik, jedan od najbližih saradnika tadašnjih litvanskih vlasnika i aktuelni najvažniji savjetnik Pavlovića i Stevanovića.
Rubežova je odobrila sve ugovore bez primjedbi.
Nenamjenski utrošak kredita od IRB-a, na opisani način, koji je, između ostalih, odobrila i Rubež, doveli su do stečaja “Energolinije”; “Alumina” sada vraća ova opljačkana sredstva. 
O prevari je Upoznato je nekadašnje Specijalno tužilaštvo RS i tužilac Svetlanka Bijelić, sada tužiteljka u Posebnom odjeljenju za korupciju, organizovani i najteže oblike privrednog kriminala.
Bijelićeva je bila upoznata i sa ostalim lopovlucima u “Biraču”, ali niko nije  procesuiran. 
Bijelićeva nije uradila ništa.
Treba navesti da je Svetlanka Bijelić, u kontinuitetu, imala čak neposrednu komunikaciju sa Sonjom Rubež, koja je bila lične prirode. 
Evidentno je da je dobro poznavati postupajuću tužiteljku.
Paralelni pravosudni sistem
Kada smo svjesni ovih neprofesionalnih relacija, nije za očekivati da se procesuira ni sudija Jelena Todorović, ni Zoran Džida, ni Slavica Tadić…, koji su pokušali ozakoniti kriminalni projekat predaje “Alumine” Klanu: Neće biti procesuirani ni Goci Litvanone, a ni Stevanović, niti brojni drugi koji učestvuju u otimačini. 
Klan koji ih štiti je prejak i ima brojne veze.
Kriminalne odluke Paralelnog pravosuđa
Da podsjetim, račun “Alumine” blokiran je kriminalnom odlukom sudije Osnovnog suda u Zvorniku Jelene Todorović, koja je za ovu nezakonitu blokadu instruisana od predsjednice tog suda Slavice Tadić; Tadićeva je pod direktnom Stevanovićevom kontrolom.
U pravosudnom paralelnom sistemu, čiji je zadatak otimanje “Alumine”, ključnu ulogu je imao predsjednik Okružnog suda u Bijeljini Zoran Džida; On je neposredno učestvovao u donošenju nezakonite odluke kojom je na sedam dana prije blokade računa “Alumine” (12.04.o.g.), firmi “Pavgord” dozvoljeno da učestvuje u izvršenju i račun blokira na 155 miliona KM. 

 

Treba posebno istaći da je sudsko vijeće Zorana Džide ignorisalo već presuđenu stvar kojom je bila (još uvijek je) onemogućena svaka mogućnost “Pavgordu” da blokira račune zvorničke firme.
U svemu je učestvovao i Stevanović, kao i narodni poslanik SNSD-a Obren Marković, koji je “obrađivao” Džidu. I obradio ga, ali i obario.
Vijeće Zorana Džide nije uzelo u obzir da je riječ o kriminalnom potraživanju, da je “Pavgord”, defakto, utjerivač duga i da će svojom zločinačkom odlukom uništiti Istočni RS/BiH: 
Koliko je Džida bio uporan u namjeri da se “Alumina” preda Klanu, svjedoče i podaci, koje sam objavio ranije, da je njegovo Vijeće antidatiralo odluke, bukvalno dovlačilo sudije sa bolovanja, kako bi “presudili” i tako obezbijedili prostor Klanu da preko “Pavgorda” napadne “Aluminu”.
Sada je odluka u rukama VSTV-a, od čijih odluka o sudijama iz Zvornika i samom Džidi, uveliko zavisi sudbina “Alumine”: Stane li VSTS iza njih, onda je, izvan svake razumne sumnje, da Mafija ovdje ima vrlo moćnu državu.

Iz Arhiva: MUP RS podnio krivične prijave u septembru 2013. g.

U septembru 2013. godine, MUP RS podnio je Specijalnom tužilaštvu dva izvještaja kojima šestoro Litvanaca tereti da su zvorničke firme iz poslovnog sistema „Birač“ oštetili za 13,6 miliona KM.

Bio je to epilog istrage koju su, prema riječima Gojka Vasića, tdašnje Direktora policije MUP RS, kontrolni organi započeli u aprilu 2013 godine.

Vasić je tada rekao da prvi izvještaj obuhvata četiri državljanina Litvanije koji su osumnjičeni za nenamjensko trošenje 19,4 miliona KM kredita Investiciono-razvojne banke (IRB) RS u zvorničkom preduzeću „Energolinija“, povezanom licu „Birča“.Tim izvještajem obuhvaćeni su direktor „Energolinije“ Viktoras Zarevičijus, te Virginijus Vajega, Martinas Ugianskis i Rimantas Balsis, koji su osumnjičeni za zloupotrebu službenog položaja, zloupotrebu ovlaštenja u privredi, odnosno falsifikovanje isprava.

Litvanci su nenemjenski potrošili 19,4 miliona KM kredita Investiciono-razvojne banke RS za „Energoliniju“.

U drugom izvještaju MUP-a osumnjičena su tri litvanska državljana da su na području Zvornika prodali željezo – sekundarne sirovine firme „Alumina“, koje su naplatili u gotovini, čime su tu firmu oštetili za 2,3 miliona KM.

U tom slučaju ponovo je osumnjičen Virginijus Vajega, direktor fabrike „Birač“, te Giedrius Grigalius i Mindaugas Kazakevičius.

Do septembra 2013. godine MUP RS je utvrdio štetu od oko 106 miliona KM.

Alwksandar Džombić i još 39 osoba iz RS, među kojima su bivši rukovodioci Balkan Investment Banke i firmi povezanih sa “Birčem” obuhvaćeni su Dopunom Izvještaja koje je MUP proslijedio Specijalnom tužilaštvu RS.

Iz arhiva: Kako je opljačkan i uništen „Birač“ (19.05.2013.)

Litvanski vlasnici UKIO grupe u godinama svog prisustva u Republici Srpskoj vješto su radili sa hartijama od vrijednosti pravnih lica koji su bili u njihovom vlasništvu. Pri tome, svaki transfer je bio u svrhu izvlačenja kapitala iz Republike Srpske u inostranstvo. To su radili i u Fabrici glinice Birač i u Balkan investment banci.

Gotovo u svakoj transformaciji ili transferu cilj je bio ostvariti interes za UKIO grupu, gotovo u pravilu, na štetu države. Bez dileme je jasno da su Litvanci na vrijeme prebacivali imovinu sa jednog na drugo povezano pravno lice kako bi u slučaju stečaja Birča ili Balkan investment banke šteta ostala Republici Srpskoj, a kapital i novac Ukio grupi.

Interesantno je pogledati šta se sve dešavalo poslednjih godina oko promjene titulara vlasništva nad imovinom Fabrike glinice Birač.

Komisija za hartije od vrijednosti RS (KHVRS) je na svom sajtu objavila sledeće podatke o povezanim pravnim licima koje je osnovala Fabrika glinice Birač, sa stanjem na dan 31.05.2012.godine.
Osim ovih firmi, u tom trenutku, Fabrika glinice Birač  je u vlasništvu imala još dvije firme  u svom 100% vlasništvu, a to su „Mehanika“ Zvornik i „Alumina“ Karakaj.Dakle, iz registra emitenata KHO RS vidi se jasno da je Fabrika glinice „BIRAČ“ a.d. Zvornik 100% vlasnik AB “Birač-Europe” Kaunas, Litvanija, kao i „Birač Energo“ d.o.o. Zvornik.

Isto društvo Livanaca iz UKIO grupe, na čelu sa Vladimirom Romanovim, odlučilo je da provede akviziciju (kupovinu) firmi unutar iste porodice firmi u vlasništvu Fabrike glinice Birač, kako bi svu značajnu imovinu Birča prenijeli u vlasništvo litvanskih povezanih firmi.

U suštini radilo se o fiktivnim ulaganjima koja su registrovana kao strana ulaganja u BiH, što je stvorilo privid da se u BiH dešavaju strana ulaganja, a riječ je o presipanju iz šupljeg u prazno.

Kako se navodi u “Informaciji o o kretanju makroekonomskih pokazatelja za period januar – decembar 2012. godine”, koju je pripremila Direkcija za ekonomsko planiranje BiH (DEP), pozivajući se na podatke Ministarstva vanjske trgovine BiH, “najveća ulaganja u 2012. godini su bila od strane AB Birač-Europe Litvanija, kupovina Alumina Karakaj 253,1 milion KM, te kupovina Mehanika Zvornik 63,51 milion KM od strane iste kompanije“.

Ovdje ne bi bilo ništa sporno da se ne radi samo o nominalnom prebacivanju vlasništva unutar članica iste grupacije, jer  “investitor”, kompanija “Birač Europe” sa sjedištem u Litvaniji, je firma kćerka kompanije “Birač” iz Zvornika, koja je 100%  vlasnik svoje “kćerke” u Litvaniji.

Prije ovog navodnog stranog ulaganja ovako je izgledala grupacija Birač:

Do 2012. godine, pored “kćerke” u Litvaniji, zvornički Birač bio je vlasnik i kompanija “Alumina” iz Karakaja kod Zvornika, te zvorničke “Mehanike”.

Od 2012. godine Litvanci su prestrukturirali grupaciju „Birač“ tako što je AB “Birač-Europe” Kaunas, Litvanija izvršila kupovinu dvije firme (“Alumina” i “Mehanika” ) od Fabrike glinice Birač koja je bila direktni 100% vlasnik ove dvije firme nastale izdvajanjem imovine Fabrike glinice Birač u ove dvije nove firme.

Nakon ovog fiktivnog investicionog ulaganja ovako je izgledala grupacija Birač:

Znači, od 2012.godine AB “Birač-Europe” Kaunas je postao većinski vlasnik dva najveća preduzeća u okviru fabrike glinice Birač.

Da bi se cijela transakcija provela bila je neophodna Odluka Skupštine akcionara Fabrike glinice Birač AD, što se i dogodilo, a te odluke su predložene u sledećem sadržaju:

PRVA ODLUKA


FABRIKA GLINICE “BIRAČ” AD                                                    PRIJEDLOG        

              Z V O R N I K

– SKUPŠTINA AD –

Broj:_________________

Datum:_______________

            Na osnovu člana 281. Zakona o privrednim društvima (“Službeni glasnik RS”, br. 127/08, 58/09 i 100/11),  člana 40. Statuta Fabrike glinice “Birač” AD, Skupština društva na svojoj XXII vanrednoj sjednici održanoj dana 20.12. 2012 .godine. donijela je sledeću:


O D  L U  K U


       ODOBRAVA SE Ugovor o preuzimanju duga AB “Birač Europe” čiji je 100% vlasnik Fabrika glinice “Birač” AD Zvornik.

II

                  Ugovor   o   preuzimanju duga koji   se   odobrava zaključiće se između  AB “Birač Europe” i UAB UKIO BANKO INVESTICINE GRUPE Litvanija.

        Odobravaju   se   sredstva  obezbeđenja  koja  su   tražena  kao  obezbeđenje

Ugovora o preuzimanju duga AB “Birač Europe” kako je to ugovorom i predviđeno.

     III

Odluka stupa na snagu danom donošenja.

DOSTAVLJENO:                                                    

1.Predsjedniku skupštine                                              PREDSJEDNIK SKUPŠTINE                                                                                                    

2.Predsjedniku Upravnog odbora       AKCIONARSKOG DRUŠTVA         

  1. Izvršnom direktoru                                                         

4.U zapisnik                                                                __________________________

5.a/a

DRUGA ODLUKA


FABRIKA GLINICE “BIRAČ” AD                                                    PRIJEDLOG        

              Z V O R N I K

– SKUPŠTINA AD –

Broj:_________________

Datum:_______________

            Na osnovu člana 281. Zakona o privrednim društvima (“Službeni glasnik RS”, br. 127/08, 58/09 i 100/11),  člana 40. Statuta Fabrike glinice “Birač”, Skupština društva na svojoj XXII vanrednoj  sjednici održanoj dana 20.12.2012 .godine. donijela je sledeću:


O D  L U  K U

Odobrava se zalaganje akcija AB “Birač Europe“ za obezbjeđenje pravnog posla-  transakcije po kojoj je AB ‘’Birač Europe’’ preuzeo kreditnu liniju na osnovu čega dobija u vlasništvo akcije tri društva u prikazanim procentima na šemi koja je u prilogu Odluke.

II

Odluka stupa na snagu danom donošenja.

DOSTAVLJENO:                                                     

1.Predsjedniku skupštine                                          PREDSJEDNIK SKUPŠTINE                                                                                                    

2.Predsjedniku Upravnog odbora       AKCIONARSKOG DRUŠTVA

3.Izvršnom direktoru          ___________________

  1. U zapisnik                                                                            

5.a/a

Mada se u prijedlozima odluka (raspolažem ovjerenim kopijama ovih odluka) ne vidi iznos duga  koji je preuzeo AB ‘’Birač Europe’’, ali se može zaključiti da su akcije  AB ‘’Birač Europe’’ stavljene pod zalog UAB UKIO BANKO INVESTICINE GRUPE Litvanija.

Koji je iznos duga za koji su stavljene akcije niko ne zna osim onih koji su ih donosili (možemo predpostaviti da se radi o iznosima koje je „Birač Europa“ platio za kupovinu „Alumine“- 253,1 milion KM, te kupovinu Mehanika Zvornik 63,51 milion KM, iz Izvještaja Direkcije za ekonomsko planiranje BiH, a ime trećeg preduzeća je nepoznato).

Litvanci uvijek objavljuju nejasne odluke da ostali akcionari što manje znaju o čemu se radi. Tako da možemo zaključiti da su akcije AB ‘’Birač Europe’’ Kaunas, Litvanija, stavljena pod zalog u svrhu obezbjeđenja nepoznatog iznosa duga.

To u stvari znači da prilikom stečaja one neće ući u stečajnu masu, već će se prenijeti na UAB UKIO BANKO INVESTICINE GRUPE u Litvaniji, tako da bi kao rezultat stečaja akcije AB ‘’Birač Europe’’ Kaunas, odnosno dva najveća preduzeća Birča, Alumina i Mehanika, i trećeg koje je nepoznato (moguće da je treće preduzeće Birač Energo) bile prenesene na AB UKIO BANKO INVESTICINE GRUPE po osnovu naplate duga.

Znači, opet bi većina imovine „Birča“ bila u vlasništvu UKIO Grupe.

Nema dileme, Litvanci su se pripremali za slučaj pokretanja stečaja nad Fabrikom glinice Birač AD još 2012. godine, kao da su znali šta će Vlada RS pokrenuti 2013. godine.

Oni su, jednostavno, na vrijeme najveći dio imovine prenijeli na svoje firme u 100% vlasništvu, a terete stvorenih dugova i neizmirenih obaveza su u cijelosti natovarili na Fabriku glinice Birač.

I kada se stečaj realizuje Fabrika glinice Birač nema imovine, a povjerioci će ostati kratkih rukava, jer se iz stečajne mase Fabrike glinice Birač nema šta naplatiti, zato što je Birač transferima Litvanaca ostao bez imovine.

Vlada RS na čelu sa “odlučnom” Željkom Cvijanović pompezno je ušla u Birač najavljujući da su odlučni da stvari istjeraju do kraja. Međutim, Litvanci su ih preduhitrili i još 2012. godine su se, na opisani način, obezbijedili da nema šta da im se uzme kada krene akcija Vlade RS. Zato je poslije velike galame o spašavanju Birča, produkovane od Milorada Dodika i njegovih sljedbenika odjednom nastao muk.

I zato ne treba da čudi lagana i smirena izjava Vladimira Romanova u Zvorniku izrečena u jeku “akcije spašavanja Birča”: “Ako Vlada RS hoće da pokrenu stečaj nad Fabrikom glinice Birač neka to uradi , ali ne razumijem šta će postići kada samo Ukio Bankas iz Litvanije potražuje dug za kredit od 70 miliona Evra”.

Romanov se na vrijeme obezbjedio na krajnje jednostavan način: veliki dio imovine Fabrike glinice Birač je prenio na svoje litvanske firme, čiji je vlasnik 100 %, a akcionarsko društvo Fabrika glinice Birač je time ostavio bez imovine, i uz put je Birač opterećen neizmirenim obavezama prema dobavljačima, državi i bankama i to u ukupnom iznosu višestruko većem nego što je vrijednost imovine koju trenutno Birač ima u svom vlasništvu.

Znači, Romanov je još 2012. godine završio posao po principu: LITVANCIMA IMOVINA – SRBIMA DUGOVI.

„Balkal“ ili način pljačkanja

Cijeloj ovoj priči nema kraja i vrijedi pogledati kako su Litvanci počistili imovinu takođe svoje, sada već propale, firme “Balkal”, preko koje su izvukli stotine miliona KM iz RS, a onda je gurnuli u stečaj sa ogromnim dugovima prema, prije svega, državi.

Da se svi zajedno podsjetimo tužne priče o “Balkalu”. U jednim režimskim novinama objavljena je ova kratka vijest:

“BANJALUKA (07.04.2010) Grupa za prinudnu naplatu Uprave za indirektno oporezivanje Bosne i Hercegovine (UIO BiH) pokrenula je poslednji raspoloživi mehanizam u pokušaju da naplati porez na dodatnu vrijednost (PDV) od banjalučke firme „Balkal“. Za “Balkal” je, prema Rješenju UIO uvedena posebna šema dužnika zbog PDV duga od 1.735.133,00 KM.”

Posebna šema znači da svi poreski obveznici moraju, umjesto na račun blokirane firme, PDV uplaćivati direktno na račun UIO. Do tada je taj postupak primijenjen samo u još pet firmi na prostoru čitave BiH.

Ova litvanska kompanija 2008. godine sa prometom većim od 100 miliona dolara bila je treći najveći izvoznik u BiH. Preko nje Litvanci su nabavljali repromaterijal i izvozili rudu iz Fabrike glinice Birač. Balkal je odjednom postao potpuno blokiran zbog neplaćenih obaveza. UIO je prvo pokušala dug naplatiti izdavanjem naloga za prinudnu naplatu, a potom su izdali naloge za pljenidbu.

Međutim, kako dug nije namiren, Grupa za prinudnu naplatu UIO  posegnula je i za zapljenom imovine, izdate su pismene izjave o pljenidbi novca za bankovnog računa, ali račun “Balkala” je bio blokiran, navodi se u Rješenju UIO BiH.

Pored navedenog duga prema UIO BiH, zbog čega su uslijedile odluke o blokadi računa, a onda i o blokadi imovine radi prinudne naplate, obaveze  BALKAL“ AD prema Poreskoj upravi  RS  iznosile su daleko više – čak 11,345,571.23 KM.

Ali nisu Litvanci naivni da dozvole da im se iz imovine naplati dug, a Balkal nije bio baš bez imovine. Da je to tačno najbolje ilustruju kretanja vlasničke strukture Rudnika Boksita a.d. Srebrenica.

Pogledajte ko je sve bio vlasnik akcija Rudnika Boksita Srebrenica  :

Stanje prvih 10. akcionara na dan 09.12.2010.godine (izvor Centralni registar hartija od vrijednosti a.d. Banja Luka).

Dakle, Balkal je bio većinski vlasnik rudnika boksita Srebrenica sa gotovo 65 % vlasništva. Ali, ne lezi vraže, da se „vlasi ne dosjete“ da bi mogli dug naplatiti iz imovine Balkala, Litvanci već 16. decembra 2010. godine uspjevaju izvući Balkal iz imovine rudnika boksita Srebrenica transferom kojim novi većinski vlasnik ovog rudnika postaje firma „PRIMEFIELD CAPITAL LTD“, najvjerovatnije jedna od njihovih off shore firmi registrovanih u nekom od „poreskih rajeva“.

Stanje prvih 10. akcionara na dan 16.12.2010.godine (izvor Centralni registar hartija od vrijednosti a.d. Banja Luka)

U periodu od kraja 2010. godine do februara 2013. godine (neposredno pred „energičnu akciju Vlade RS“) došlo do nove promjene vlasničke strukture rudnika boksita Srebrenica:

Stanje prvih 10. akcionara na dan 07.02. 2013. godine  (izvor Centralni registar hartija od vrijednosti a.d. Banja Luka)

Ali ni tu se ne završava cijela priča i slijedi još jedna promjena vlasničke strukture kada većinski vlasnik rudnika boksita Srebrenica postaje AB Birač Europe:

Stanje prvih 10. akcionara na dan 14.02. 2013.godine  (izvor Centralni registar hartija od vrijednosti a.d. Banja Luka)

 

Vidi se da je između ova dva perioda, od 07.04.2013.-14.02.2013.godine, AB ‘’Birač Europe’’Kaunas postao vlasnik i 72,57% Rudnika Boksita a.d. Srebrenica, sa oznakom hartija od vrijednosti  RBSC-R-A . CRHOV RS obajvljuje liste prvih 10. akcionara jednom sedmično, a uz put treba spomenuti da su Litvanci  skinuli Rudnik Boksita sa Banjalučke berze.

E sad dolazimo do onoga najzanimljivijeg pitanja za „energičnu Vladu Željke Cvijanović:

Kako je  Balkal uspio da prebaci vlasništvo na PRIMEFIELD CAPITAL LTD, ako mu je imovina bila blokirana?

I tu dolazimo do još jedne Litvanske firme iz iste UKIO grupa, a to je Balkan investment banka i njena brokerska kuća.

Preko brokerske kuće Balkan Investment Banke izvršena je transakcija, tako što je Balkal prodao, a PRIMEFIELD CAPITAL LTD kupio navedene akcije (za iznos od oko 200.000,00 KM).

Međutim, navedeni iznos nije završio na računu Poreske uprave.

Kad je izvršena transakcija Brokersko odjeljene Banke je bilo obavezno da uplati iznos prodajne cijene na račun prodavca, odnosnao Balkala, međutim nisu to uradili. Banka je naknadno napravila Aneks Ugovora po kreditu, sa kojim je Balkal postao žirant nekoj povezanoj firmi. S obzirom da navedeni dužnik (neka njihova povezana firma) nije uredno vraćao kredit, oni su skinuli novačani iznos sa zbirnog računa brokerskog odjeljena (na kome se nalaze novčana sredstva svih klijenata), iako to nisu smjeli po zakonu.

Brokerska kuća je dužna po zakonu da isključivo isplati sredstva na žiro račun prodavca koji je bio blokiran od poreske uprave, a Banka nije smjela da naplati mjenicom novčana sredstva za zbirnog računa brokerskog odjeljena. Poreska blakada na računu ima prioritet u odnosu na sve druge mjenice.

UKIO grupa se pobrinula da ni jedan šarafčić u mehanizmima prevare države ne izostane, pa je kroz prethodno opisane transfere imovine u vlasništvu Balkala ovu firmu očistila na temelju njihovog zlatnog pravila poslovanja u Republici Srpskoj: LITVANCIMA IMOVINA – SRBIMA DUGOVI.

Očigledno su se Litvanci ozbiljno pripremali za sudnji dan „obračuna“ sa Vladom RS.

Kao da su znali šta i kada će se dogoditi???!